1. Sözleşme süresi bitsede ev sahibi kiracıyı çıkartamaz.
Konut ve işyeri kiralarında sözleşme süresi bittiğinde sözleşme kendiliğinden sonra ermez. Sözleşme, Kanunu gereği bir yıl uzar ve ev sahibi kiracıyı çıkartamaz. Kiracı çıkmak isterse, sözleşme süresi bitiminden 15 gün önce ev sahibine haber vererek sözleşmeyi sonlandırabilir. Bu bildirimi yapmaz ve yıl ortasında çıkmak istersek yaklaşık 3 aylık kira bedeline eşit tazminat ödemekle yükümlüdür.
Ev sahibinin kiracıyı sebepsiz şekilde çıkartma hakkı, bir yıllık sözleşmelerde sözleşme başladıktan 12 yıl sonra mümkün hale gelir. Bu hesabın formulü şöyledir.
Sözleşme süresi + 10 yıl + 1 yıl ' dır.
2. Ev sahibi kira artışını serbestçe yapamaz. Yapılacak kira artışları Kanun'la sınırlandırılmıştır!
Kira bedeli başlangıçta belirlenirken bir sınırlama yoktur. Ancak, sonrasında yapılacak kira artışları (TÜFE) ile sınırlıdır. Kanun'a getirilen geçici maddeyle 1 Temmuz 2023 tarihine kadar (TÜFE) daha fazla olsaa bile en fazla %25 artış uygulanabilecektir.
%25 lik artış oranı sadece konutlar için sınırlandırılmış, iş yerlerinde artış oranının üst sınırı TÜFE uygulanmaya devam edecektir. Sözleşme artış oranı olarak sıkça kullanılan "ÜFE / TÜFE ortalaması" formülü TÜFE'yi aştığı için geçersizdir.
3. Ev Sahipleri, kira sözlşemelerinde kira bedelinin artırılması için 5 yıldan sonra kira tespit öncesinde ise uygulama davası açabilirler!
Konut ve iş yeri kiralarında, kira bedelinin emsal kiralar karşısında düşük kalması durumunda kira bedelinin yükseltilmesi için kira tespit davası açılabilir. Bu dava en erken, kira başlangıç tarihinden itibaren 5 yıl sonra açılabilir. Bu davayı açmak için öncesinde bir ihtar gönderme zorunluluğu yoktur.
Kira sözleşmesinde artış maddesi varsa ki (birçok sözleşmede vardır.) bu dava beş yıldan sonra istenildiği zaman açılabilir ve Mahkemenin kararı davanın açıldığı kira yılının başından itibaren uygulanır.
5 yılı beklemek istemeyen ev sahipleri kira artışı için uyarlama davası açılabilir. Mahkemenin kararı davanın açıldığı kira yılının başından itibaren uygulanır. Ancak Bu davanın kazanılabilmesi için kira tespit davasından farklı olarak beklenmeyen sıra dışı gelişmelerin yaşanması sebebiyle kira bedelinin artırılması gerektiği iaddia ve ispat edilmelidir.
4. Kiradaki konut ve ya iş yerinin satılması, kiracının serbestçe çıkarılabileceği anlamına gelmez
kira konusu ev yada iş yeri satılsa dahi kira sözleşmesi yeni mülk sahibini de bağlamaktadır. Yeni malik de eski malik gibi "İhtiyacım var" yada "esaslı imar değişikliği/inşaat yaptıracağım" gibi gerekçelerle kiracının çıkmasını isteyebilir. Ancak bu durumda kiracı kendi isteği ile çıkmaz ise; yeni mülk sahibi iddiasını dava açarak ispatlamak durumundadır.
Kiracı çıkmazsa yeni malik, açacağı tahliye davasını isterse eski mülk sahibi gibi sözleşme bitiminde, isterse satın aldığı tarihten 6 ay sonra açabilir. Bu altı aylık imkandan yararlanabilmesi için, mülkü satın aldığı tarihten sonra bir ay içerisinde kiracıya yazılı bildirimde bulunması gerekmektedir. Aksi bir durumda sadece sözleşme süresinin bitiminde davayı açabilecektir. "Mahkeme kararı olmadan kiracı zorla çıkartılamaz"
5. Ev sahibinin elinde tahliye taahhüdü varsa kiracıyı çıkartmak için başka başka bir şeye ihtiyaç kalmaz.
Kiracı tahliye taahhüdü imzalamış ise ev sahibi taahhüt edilen tahliye tarihinde, kiracının mülkü boşaltmasını isteyebilir. Kiracı taahhüde rağmen çıkmaz ise ev sahibi tahliye taahhüdüne dayanarak hızlıca tahliye sürecini başlayabilir.
Tahliye taahhüdünün geçerli olabilmesi için, taahhüdün kira sözleşmesinin yapıldığı tarihten sonraki bir tarihte imzalanmış olması gerekmektedir. Taahhüd edilen tarihte kiracı çıkmaz ise ve bir ay içinde ev sahibi dava açmazsa, imzalanmış olan taahhüt bir daha kullanılamaz. Düzenleme tarihi ve tahliye tarihi yazılı olmayan tahliye taahhüdünde tarihlerin sonradan ev sahibi tarafından doldurulması uygulamasını Yargıtay geçerli kabul etmektedir.